Öyle güzel seviyorum ki seni,
kelimeler susuyor, dilimden dökülmüyor adı.
Gecenin en karanlık yerinde yıldız gibi parlıyorsun,
gözlerini kapatsam bile ışığın düşüyor içime.
Öyle güzel seviyorum ki seni,
Gidin, söyleyin o zalime,
Kelamımdan kaçmakla kurtulamaz.
Harflerim rüzgâr olur,
Sessizliğin en derin yerine sızar.
Gidin, söyleyin o zalime,
Siyah kan boşalan bir gecenin şafağından yazıyorum.
İçimde suskun bir tufan, dilimde mühürlü bir ağıt.
Gökyüzü, yarılmış bir yürek gibi kan sızdırıyor,
Ve ben karanlığın alnına yazılmış bir cümleyim artık.
Gecenin damarlarında ölüm geziniyor usulca,
Susmanın dilinde seni seviyorum demek,
En ağır cümleleri sessiz harflerle kurmak gibi.
Bir bakışın içindeki fırtınayı,
Bir dokunuşun özlemle sızlayan yanını
Anlatamamak gibi.
Tut yüreğimden, düşmesin uçurumlara,
Titriyor bak, incecik bir dal gibi rüzgarda.
Ne yangınlara dayandı bu göğüs kafesi,
Ama şimdi bir nefes kadar kırılgan.
Tut yüreğimden, kör kuyularda kaybolmasın,
Yine güneşi batırmışsın gözlerinde,
Bir akşam daha çökmüş içinin kıyısına.
Bakışların deniz gibi dalgasız,
Sanki her şey susmuş, sen bile kendine yabancı.
Kim bilir hangi kelime yaktı canını,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!