Çığlık çığlığa el uzattığım sonsuz boşluk
Bir deniz kıyısı gibi alıp götürse beni
Kelimelerinizden yayılan yalnız başıboşluk
Sözlerimin asaleti ürkütebilir seni
Tensiz bir seyyah olup siniverdim şehir şehir
Haritaların o donuk ve soyut uykusuna
Figürsüz bir tablo,gölgesiz bir cisim
Gibi olmak ne kadar da yakışırdı bana
Maviliklerden bahseden gözlerinin çabası boşa
Bakışlarından medet umardım çünkü karanlıkların
Kalbimi bir gül gibi bıraksam bu akışa
Gözbebeklerini durulardı bir anda gözyaşların
O kederli haller ve yağmurlu saatler
İnsanlar kaçışırken doluveren o anlam
Bir sokak boyunca kafamdan geçenler
Ve inzivanın tadına doyasıya varmam,
Değişilmez şehrin o parlak avizelerine.
Kara bir bayrak olup dalgalanan ruhum
Güneşli bir sabah vadetmezken gözlerine
Vadettiği biraz gece, biraz hüzün ve bir parça uçurum
2024 MART
Recep Uluçay
Kayıt Tarihi : 30.3.2024 21:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!