Şairin Ölüyor Gülüm Şiiri - Kazım Gök

Burnumu sızlatan hasret oluyor
Mısra’nın gözleri gölet oluyor
Şiire damlıyor kasvet oluyor
Şairin taşını deliyor gülüm

Kıta kıta yazsan geçip gitmiyor
Ağıtlar yakılsa acın bitmiyor
Azıtlayıp gelsen dağda yitmiyor
Şairin başını yoluyor gülüm

Yanık türkü söyle ateş harlıyor
Alevler içinde yüzün parlıyor
Görünce simanı özüm zarlıyor
Şairin yaşını siliyor gülüm

Yaz ayı beklerim gelmez böyle
Hazana dur demiş kader öyle
Sonumuz baharsa sen onu söyle
Şairin kışını biliyor gülüm

Yıllarım sensizce geçti gidiyor
Hayat sona yakın herkes biliyor
Elimi kaldırsan galip geliyor
Şairin tuşuna ölüyor gülüm