Ne ara korkar oldum?
Hiç bu kadar acınası olmamıştım.
İstediğini elde eden bir adamdan,
Ne istediğini bilmeyen bir sefile.
Ruhumun içinde, benliğimi kaybettim,
Artık herkes gibiyim.
Sistemin kendisiyken,
Şimdi bir dişliden ibaretim.
Egolarımdan kurduğum kalemde,
Toplumun beni yutacağından korkardım.
Şimdi biliyorum, toplum benliğini elinden alıyor,
Bir şaire verilebilecek en büyük cezayı veriyor, unutuluyor.
Kayıt Tarihi : 16.12.2024 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!