Şairin Ölümü Şiiri - Bahram Asedi

Benim hayatıma kasd eden varsa
Katlimi özgeye öyreden varsa
Bilsin asanlıkla ölen deyilem
Onun meramına gelen deyilem

Ölmerem karanlık olsa da yolum
Zülmet dünyası ile dolsa da yolum
Özümü bir çırak elerem orda
Işığı yollara çilerem orda

Ölmerem od alıb yolum yansa da
Dere - tepe, aran alovlansa da
Şıdırkı bir yağış olub yağaram
Odun el - ayağın bir yol yığaram

Ölmerem deryalar kolumu tutsa
Sular neheng tek yolumu tutsa
Kuş olub uçaram suların üsten
Etmerem yol tutan suları mesken

Ölmerem yolumda dayana orman
Ormanda heyvere, korkulu hayvan
Dönerem aslana öyle bağırram
Yolu kesmek olar onlara haram

Ölmerem yolumu kesse de dağlar
Zenn etmeyin dağlar yolumu bağlar
Bulak olub ceyran tekin kaçaram
Kayadan kendime bir yol açaram

Ölmerem başımı duman alsa da
O beni çovğuna, çene salsa da
Güneş olub ele püsgürrem ona
Yeddi kat göklere gedib kovzana

Ölmerem başıma dolu yağsa da
Daş tekin göklerden yere aksa da
Volkana dönerem gelenmez dolu
Daldalı kayıdar geldiği yolu

Ölmerem hulase ne bela gelse
Gökden bin bir bela bene tökülse
Yolumu kesenmez iti kılıclar
Benden bac alanamaz heç güzü aclar

Ölmerem dayannam her neden möhkem
Her ne kada gele ondan ölmerem
Şairem duyğudan düşende öllem
Yürekde arzudan düşende öllem
Ölerem tutulsam eğer dilimden
Ölerem kalemim düşse elimden.