Şairin Ölümü Şiiri - Sait Kurupınar

Bekareti bozulmuş çağlara uğrayan yıllar,
Uçkurundan gayrımeşru çocuklar düşürür günlere
Yaranın en sızılı yerinden,
Hasreti kavuşmak olan insanlara.

Ne garip kelimedir Uranüs
Dünyadan uzakta ve yalnız
Kudüse hasreti bağlı, sessiz
Bense, tırnağı kanlı geceden sıyrılarak,
Şehrin ve şarabın tadında arsız

Bulutlar altında damlalara yaltaklanarak,
Benzi soluk insanlarla kolkola
Bayrağım göğsümde; yüreğim
Kanlı ellerime tutunarak,
Bağrımda şairin ölümünü görür gibiyim...