Şairin Ölümü Şiiri - Taş İskele

Nilgün Marmara'ya;

İnmiş esrik yüreğinden şair,
Taş iskelede,
Hayat tutmuş,
Ya da aşkın sarhoşu,
Dizeleri kusmuk kusmuk,
Kustuğu her bir dize ancak ona malum...
Bilinmez sancısı,
Acısı nedir bilinmez....

Arar durur insan,
Nisyan ile kendisini.
İncinir,
Ölesi gelir şairin dizesinde.

İncitmez oysa yaşı olmayan şair,
Dize dize incittiğidir kendisi.
Ya,
Elinde olmayan ama var olana,
Ya da,
Var olmayan ama yüreğinde olanadır
Tüm dizeler...

Öldürmez,
Öldüremez şair,
Öldürdüğü kendisidir,
Ölmez dizelerinde...