Bilmeden bilen biri inkar ediyor yaşadığı kibri
Destanlar yazdığını sanıp boş görüyor meydanı
Kendinden habersiz anlatmış olmadan adamlığı
Çok eser sahibi unutulmuş okunmuyor esamesi
Kelimeleri dizince önde eşek haşa huzurdan
Ardında develer geviş getiriyor durmadan
Kisra misali yosun tutmuş farksız kayadan
Ferhat’ın kazması kâr etmez vursan durmadan
Mecnun’u tanımadan anlatıyor Leyla’ya aşkı
Züleyha olmadan geziyor sokak sokak Mısır’ı
Yusuf benim der üstünde yok insan elbisesi
Kibirden dert yanan gördüm şair müsveddesi
Beli kırılmış salyalı dili eli gezer boşlukta
Sükutumuz edebimizdendir bulunmaz onda
Büktükçe boynumuzu derviş misali huzurda
Birileri çıkmış şair sanır kendini anbarda
Kalem sus söz anlayana anlatılır birkaç hece
Karga ötünce sanır ki yarattım küçük serçe
Uzun lafın yalanı çok olur belki binlerce
Anlamaz duygusu olmayan basit öküzse
Yılmaz ne diyorsun böyle saçma sapan
Şair sanma kendini Mevlana okumadan
Yunus yakmadı eğri odunu düzeltmeden
Tarife gerek yok olur belki seni anlayan
Yılmaz Öztürk
Kayıt Tarihi : 26.6.2013 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karalamalara şiir deyip 2500 eser sahibi olduğunu söyleyerek etrafını aşağılayan ve utanmadan mütevazilikden bahseden şair bozması müsveddeye ithaf olunur
Hayırlı çalışmalar ve şuur tevdi eden şiirler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)