Şairin Mezarı Şiiri - Avni Canlı

Güneş küser semaya ve Kasvetle karışmış bir rutubetin keskin kokusu Hasretle barışmış solmuş bir betin Gözlerinle yarışan koyu bir elaya karşı koyuşu Çöl kesilen bir kursağın, Bir nefes ötesindeki deryaya rağmen susuşu Sabrın doruk noktasında, Her yadın içinde bir sen oluşu Yasınla baharında tükenen bir ömrümü Sonu olmayan bu sevda sömürünü Çatışından anlaşılan kaşını Sürün dercesine bakışını Zehredercesine yazımı kışımı Seller misali yüreğe akışını En hain endamını takışını Yeller gibi yaprak kuruntularını asfalttan savuruşunu Unutur mu bu gözler Unutur mu bir şair, Şiirini kendine mezar eden bir kadını, Asla, hatrından çıkarmaya tenezzül bile etmez Binlerce lisan, lügat bilsem seni anlatmaya, dilim yetmez