Kalemim kelimelerin şakağında yuva kurdu.
Işıl ışıl parlıyor duygularımın öz yurdu.
Raks eden cümlelerim ruhumun çocuğu.
Kalbim ilk şiir kitabımı doğurdu.
Isıtıcı misali ısıttı sözcüklerim insanların gönlünü.
Neden yazdığıma şahitlik etti gönlüm.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta