Şairin İz(düş) ümü Şiiri - Musa Bilik

ruh teninde boğulurken
yaşamı kanıksayıp
aşkı rivayet ederiz
acıya riayetle
öteleyen kalbimiz
yoksunlukla inkılab eder
sığmaz alfabelere
münferid sayhamız

hasadını kaldırırken gece
söndürün güneşi
yıldızları yakın
dul kalan yüreğimiz
ölüme kiralanmış

müstakim sebillere vardık
maviye kan sıçratmadan
kuytularda anılır ismimiz

ölü şairler kitaplığımda
ruhlarını unutmuş
su gibi kırılgan
buz tutmazken zaman
ekseninde dönen intıka

acıyan yanımızdan akan cerahat
sözcüklerden geçen huzme
tadının kıvamındayken yalnızlık
anarız acıyı ve ölümü
şair sır saklayandır kendisine

Şubat-Ağustos 2007