Şairin İtirafı Şiiri - İsa Yılmaz

aşkı yazarken nefret duyan
nefreti yazarken aşkı bulan
bir ruhsuz ki felçli bir kalp taşıyan
bir varlık ki sadece nefes alan
bir şairin itirafıdır bu

hiçbir şeye aidiyet duymayan
hiç kimsesi olmayan
herkes gittiğinde ona kalan
herkes gittiğinde herkes olan
sadece bir kelime, üç hecelik yaşayan: (yal-nız-lık)
bir şairin itirafıdır bu

yazdığı her zaman yalan söyleyen
hissettiği her zaman kalpsiz olan
güneşin içinde karanlıkta kalan
bir de kalkıp ışık saçan
geri zekalı, adinin teki
bir şairin itirafıdır bu

kendi adalet kılıcını çekip
kendi ile düelloya kalkan
bir şairin itirafıdır bu
o sadece yalan yazmıştır
ne zaman mı
YALAN saydığın her zaman

hadi git şimdi ey “herkes” olan
İsa gittiğinde sana kalan
bir kelime, üç hece: el-ve-da

o kim mi
senin kadar dost, sen kadar yabancı
senin kadar doğru, sen kadar yalancı
senin kadar suçlu, sen kadar savcı
ona ilk taşı sen at ey erdem sahibi, İsa der ya hani…

08.VII.09