Şairin İlhamı Şiiri - Kutsal Çakıroğlu

Yeşillikler arasında bir söğüt
Nazlı âhenki ile birlikte
Aheste aheste, edalı,
semaya doğru salınıyordu.
Şairin gönlünü altüst eden,
söğüt'ün yeşilliklerine doğru,
birden kelimeler akmaya başladı....

Binlerce kelimenin
zihninde uçuştuğunu,
dönüp dönüp bir yerde
toplanmaya başladığı
en güzeli kucaklamayı
düşlediği bir andı şairin......

Kimi anlarda kelimeler
hükmü altına girer,
Huzurunda el pençe
divan dururlardı....
Her zaman hazır tuttuğu
kâğıt ve kalemine
doğru hızla yürüdü....

Biraz daha oyalanırsa
âhenk bozulacak'tı
Aceleyle kâğıdın üzerinde
duran kaleme uzandı.
Kalemi tutmuştu'ki
birden elinden düşü verdi
Herşey aklından uçu vermişti
Bütün büyü bozulmuştu.....

Ama biliyorduki yıllarca
gönlünde büyüttüğü
o kelimeler yumağı
yine ona dönecekti.....
Kalemi eline alıp
kâğıdı önüne koydu.
Kalemin sivri dişini
ak kâğıda dokundurdu
bir nokta kondurdu...

Uçup kaçışan kelimeler,
tekrar geri gelerek
bir şarkı âhengiyle
hızla boş sayfalara
doğru süzüldüler.....
Şair ilhamını bulmuştu....