Şairin hüznü Şiiri - Ahmet Coşkun

Şairin hüznü

Gül bağlara bahçıvan
Yolda kalmışlara kervan
Kanayan yaralara derman
Bir başına düşer yola üryan
Şairin hüznü gülücüğünde saklı

Kendini dağlara vurur
Biçemediğini eker durur
Güz yapraklarıyla savrulur
Hayalinde güzel dünyalar kurur
Şairin hüznü gülücüğünde saklı

Sularla şelale
Dağlarda yaban gülü
Gecede parlayan yıldız
Gün batımında kızıl alev
Şairin hüznü gülücüğünde saklı

Dert eder dertler
Kabullenmez zulmetleri
Omzunda taşır sefaletleri
Dünya kurulduğundan beri
Şairin hüznü gülücüğünde saklı

Dizilse de kurşunlara
Sürülse de zindanlara
Baş tacı olsa da saraylara
Bayrak olup dikilse de burçlara
Şairin hüznü gülücüğünde saklı

Coşkûnî