Birbiri ardına yakarım mumları sabaha kadar
aydınlatsın diye kararmış gönüllerin sırlarını
gözlerimden akan yaşlarla süslerim kelimeleri
dökerim mısralara tüm acılarımı ve özlemimi
Hasret kokar şiirlerim görmez bunu senin gözlerin
Acıyı kağıda dökerken eksilmez aslında içimdekiler
aksine bir bir artar görünce yazıya döktüklerimi
bir arada tutar hasretle acı kendi çektiklerini
acı bir çığlığa karışır her gün haykırışlarıım
sesim kısılır yine de duymaz bunu senin kulakların
Derinden gelen hisler süsler her cümleyi
düşünmeden yazılır dışa vurur içindekileri
kalem biter yine de bitmez insanın düşünceleri
gün geceye karışır sabah olmaz geceleri
büyük bir özleme dönüşür şairin tüm hayalleri
hayat son bulunca çare olmaz derin ağlayışların
Kayıt Tarihi : 4.1.2024 22:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!