Haliçte bir vapuru vururlar
ve gözlerin gelir geçer içimden.
Oysa,
ne hasta bekler sabahı ne taze ölüyü mezar.
Heyy gidi hey.
Çilekeş yalnızların annesi Kaldırımlar.
...
Ucuz sözcükler seçiyorum.
Ve yaşanmıyor yazdıklarım.
Yani şairin hece ölçüsüne uzağım.
Ama
benim de mürekkebi kafiyeli kalemim var.
Bir yanda kabarmaya hazır kibir
ve şak-şaklar.
...
Elime bir kitap düşüyor
Ve okuyorum.
Ayağı yere basan mısralar.
Az önce karalanmış kağıt önümde.
Ölçüsüzce heceliyorum,
'sen ge-ce-ye düş-tün.'
...
Yazdıklarım sadece oyun.
Hayata uyak düşmüyor,
oyalanıyorum.
...
Kitaba bakıyorum.
Üstad sade bir imza düşmüş sonuna.
Önümde ki kağıt ise şaire ağlıyor,
şair bana...
Ben yalancı şairliğimden utanıyorum.
Ben şair...
Değilim..
Anlıyorum.
Selman KaradumanKayıt Tarihi : 5.1.2007 16:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)