Yanarsın gidersin aşkın odunda,
Ne değer verilir ne soran olur…
Kalmazsın kimsenin fikri yâdında,
Ne değer verilir ne soran olur…
Dağların ardından sesin duyulur,
Yüzüne gülünür ardın oyulur,
Adın bu toplumda sona koyulur,
Ne değer verilir ne soran olur…
Kim koyar bir meyve dalın, kolunda,
Nizamülmülk gibi sağın solunda,
Sen yürü yılmadan yalnız yolunda,
Ne değer verilir ne soran olur…
Açmaz bu bahçede lale, nilüfer,
İster yol düşü gör ister ömür ver,
Her ağaç sonunda yaprağın döker,
Ne değer verilir ne soran olur…
Kanadı kırık kuşun içtiği suyu,
Kıskanır uykusuz olan uykuyu,
Aklı gözündedir çıkmaz ki huyu,
Ne değer verilir ne soran olur…
Bir çiçek koparsa gidiyor candan,
Kırılır billur cam gibi her yandan,
Hayata bir anlam kattığın andan,
Ne değer verilir ne soran olur…
Kayıt Tarihi : 9.5.2013 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!