Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
tebrikler ŞAİR
BU Gün güzel bir şiir okudum. Fakat çok fazlaca, diğer yorum yazanlara bakınca bu şiiri ve şairi bir tefe koymadıkları kalmış. Benim, şair FÜZULİ den dinlediğim bir söz aklımda kalmış; Aldanma ŞAİR sözü elbette ki yalandır. Bu günün şiirinin şairini kutlarım...
şaİR.. ! ......
Ne şan - ne şöhret..ne etiket derdinde..
Bazen hapiste, bazen otel köşelerinde..!
Tek derdi yaşamak - yaşatmak insanı,
İnsanca, şairce, huzur ve sükun içinde..!
... / __ n.a.
.
Ellerin Çocuk, güzel bir şiirmiş. Nasıl görmemişim!
Çok güzel bir şiirmiş! Günün Şiiri olmuş ama araya gitmiş! Çok yazık! Siyasete kurban olmuş.
Bu şairimizi Sayın Sinyali keşfetmiş olmalı. Bu şiirleri de o tavsiye etmiş olabilir. Özellikle 'Ellerin Çocuk' isimli olanı... Neden mi? Şiirden anlar, iyi anlar da ondan.
O şiir bana bir şeyler hatırlattı. Hani çetin cevizler vardır. Hani ne kadar ne etseniz direnirler. Taş kalpli görünürler veya sevmeyi tam anlamıyla beceremezler. Bir adım gelemezler aşka... İşte öyle bir genç kız canlandı hayalimde. Taş kalpli görünen. Bir şeylerden kuşkulanan… Sevgiliye güvenemeyen... Aşka inancını yitirmiş birisi...
Kaçar her gördüğünde. Konuşmaktan, yakınlaşmaktan kaçar. Tuhaf bir koruma telaşı içindedir kendisini, kalbini. Âşık olmaktan korkar gibidir. Kaçırır gözlerini. Bakışları ateş, kor! Kız zor! Zor mu zor!
Fakat masum bir yanı vardır. Gözlerini kapatırken, başını önüne eğer, yana çevirirken... Açıkta, apaçık, çırılçıplak elleri vardır ki gözleri gibi örtememektedir onları, kapatamamaktadır, konuşmamak için ağzını kapatabildiği halde.
Elleri... Saçlarında, yüzünde, yanlarında dolanan, birbirine dokunan, kıvrılan, bükülen elleri... Ki o eller çocuk masumiyetindedir. Her şeyi söyleyiverir. Kaçamaz bakışlar gibi, susamaz dudaklar gibi... Her halini beyan ediverir, usulca.
Bir telaş alır elleri, her karşılaşmalarında. Onları ne yapacağını, nereye koyacağını bilemez. Dolandırır durur boyuna, heyecanlı bir sıkıntıyla.
Susar ağız. Susar gözler. Susar tüm beden. Eller... Eller susmak bilmez. Eller temiz, masum, berrak, saf... Bir çocuk kadar... Tüm gizlenen duyguları açığa vuruverir.
Şiir, böyle bir şeyler fısıldadı kulağıma. Diğer sayfada kaldı ve ben bu pencereye yazmaktayım. Nasıl da fark etmemişim! Ne güzel duygular yaşardık hep beraber. Ne temiz duygular, çocuk gözleri gibi...
Hani o artık kalmayan... Hani herkesin arayıp da bulamadığı... Ruhun tüm varlığıyla arzuladığı güzellik... Ki böyle duygular üretmeye çalışmaz çoğu ama bunlara taliptir, herkes gibi...
O şiir için üzüldüm şimdi. Bir de altındaki yazılara baktım... Aman Allah'ım!.. Bence silinmeli.
Nice tesirli şiirlere...
Mutluluklar...
Onur BİLGE
kalemi kıralı oluyor şöyle üç beş sene..
en son iki damla yaş dökülüverdiydi kağıda.
olmaz dedim kardeşim yakışmaz erkekliğe.
:)
Her yüce mevkiyi hak eden yüreğin sesi kaleme sonsuz tebrikler olsun.
Bunu saymayız iki ay sonta tekrar bekleriz.
Gâlib gül-i mezâmin ü elfâz-ı sâdeden
Kâğıd siyeh-bahâr-ı sefîd ü siyâh u sürh
vay be şair ağlayınca demek !
tbrler şair ...hayırlısıylan dört ay sonra görüşürüz yeniden.
İnsan yek katre hunest, hezar endişe..
Bu şiir ile ilgili 85 tane yorum bulunmakta