Şairin göçü Şiiri - Akif Tütüncü

İki merdiven arası oturan
Çekim merkezi.

Suskunluğun
Vakur duruşu.

Mücadelendir
Hayata daha yakın olmak.

Sessizlik tanrıları
Karşı nota aktarmış.

Çok sesli hüzünler yüreğinde
Hummalı takıntı.

Ölüme aydınlık
Dalışın
zemine.

Ağ
Parçalandı
merdivenin ortasında.

Gün, ışığına ağardı.

Ölümünden parsa kapmak isteyen
Kelimeden şehir düzenler
Tenini parçalamakta.

Her damlan
Bir harf okyanusu.

Boğazlarında kalmakta
Sahte şehirler.

Cezalandırmaktır masumiyeti
Soyunan
Irmaklardaki
Çıplaklık.

Kutsanmış kelimeye
Sonbahar gelmiş.

Ölüm
İnancının cezalandırılması

Üstüne yığılan, kelimeler.
Kefenin

Baban
Acı
Sevi tadı
Beyaz.
Dokunmayan tenlerin
Topraktaki
buluşması.

Duyum aktarımını engeller
Sürreal yaşam.

Tenin kelimeden sıyrılması
toprak
İfadesiz

Son buharlaşma
Morga yatırılmış
raydan geçiyor.
Hayalet kelime.
Buharlaşan umut.

Ev sahibine yolculuk var.
Özümüz toprak.