Şairin Feryadı Şiiri - Devrim Satı

ŞAİRİN FERYADI
Suskun bir gecede kayan tüm yıldızlarda yaşlarım
Yaşlarımla yaşlandığım yıllarım
Ey çorak coğrafyanın çatlak tenli kızı
Ben iki gözümü uğruna harcadım
Birine ayı koydum
Gördüm gecede resmini
Diğerine güneşi
Aydınlattım olmadığın her gündüzü
Arşınladım diyar diyar memleketi
Taş duvarlara dudaklarını soludum dudaklarımla
Bir şehrin acısından bastım bağrıma
Buğday tenini serdim Çukurova’ya
Fırat gibi çağladı sonra gözlerim
Dicle gibi coşkun yazdı kalemim
Nafile namazlar kıldım her şafak vakti
Namlusuna sevdamı sürdüm şahdamarımın
Karadeniz’de aldım abdestimi
Ve kuşandım sevgimin tüm cephanesini
Toroslardan kar attım içimin yangınına
Mevlana’dan diledim huzuru
Göz kırpıp egenin şen kızlarına
Yağız bir efenin kamasını batırdım sol yanıma
Dökülürken içimin feryadı avuçlarıma
Avuçlarımın topladıklarını sardım açtığın yaralara
Şimdi basmadığım tüm şehirlere ahım
Kim bilir hangi dehlizlerinde saklandın
Sınır boylarında
Sur kapılarında
Yedi tepeli şehrin gün batımında
Denizsiz şehrimin gri sokaklarında
Umutla
Adını yazdım bilesin tüm pankartlara
Taşıyorum
Taşmaktan usanmayan kalemin ucunda