Kırmızı bir hülyanın peşine düşen ölüm,
Girdi hülyalarıma sensiz geçen her gece.
Düşler yolculuğunda yolda kaldım ey gülüm,
Varlığım bir muamma yokluğumsa bilmece.
Zamanın ötesini görüyorum şimdi ben,
Zifiri karanlıkta ağlayan bir kadın var.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta