Şairin (babamın) Ölümü

Sahteydi çoğu zaman gülüşleri

Tüm hayatı beyaz bir gece

Dalında kurutulmuş bir gülden ibaretti

Kalbinde bir damla kan

Ruhunda soğuk bir zincirdi hüzünleri

Ağır gelirdi gün geçtikçe çoğalan

Çoğaldıkca imkansızlaşan düşleri

Sabahları sevmezdi

Geceydi sokulduğu yanı ve gardiyanı

Paramparça duygular ve kızıl isyanı

Soluk soluğa bir sözcük

İmkansız bir vedaydı tüm aşkları

Yıldırımlar öldürdü onu

Yağmurlarla yıkandı cesedinin siyah saçları

Şimdi ağırına giden tek şey

Üzerindeki çatlamış mezar taşı…