En tertemiz insanın gözünden bile,
Su kirli akıyor... KİRLİ SU AKIYOR...
Riya, kibir, gurur her sokak başı...
Her gördüğüm kendi dünyasında...
Sanki adımlarını HERKES bir boşluğa atıyor...
...
En sarhoşumuz en ayık olanımız bizim.
En dertlimiz en dertsiz gördüğümüz.
Evleri varda damı yok kimimizin.
Kimileri saray yavrusu evlerinde,
Sıcacık döşeklerin de yatar...
...
Alır satar kimisi...
Dünyaya sadece alıp alıp satmaya gelmiş.
Bakar gökyüzü balkonundan da.
Ölen çocukları göremez. Savaşın ortasında kalan çocukları.
Acır zannedersin görsen, aslında kimseye, hiç acımaz!
...
Yüreğine kurşun geçmez işte o şairlerin.
Yüreğine söz geçmez...
Yazar en yazılmaz satırları.
Anlamaz beyzadeler, öldürmez mısraları.
Şair ölür, şair. Günde bin defa onlar için!
...
En yazılmaz şiirler yazdım sana, ey hayat!
Ne sen beni anladın, ne de ben seni anladım daha...
...
Terketme beni.
Ben 'Tek' kaldığımda.
Herkes gittiğinde sana doğru.
Ben hep seni gösterirken bu sefer sana gelmezsem!
Unutma beni. Cehenneminin dibinde.
Kimse yanmasın diye cennetten vazgeçtiysem...
...
En delisi en akıllısıdır belki şu dünyanın.
YANAR YÜREĞİ, her yeri de belki hiç yanmıyormuş gibi yürür...
Şiirinin ayak sesi duyulurda, şairin ayak sesi duyulmaz...
12.03.2014
İbrahim ArslanKayıt Tarihi : 18.3.2014 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerimi Milliyet Blog'da yayınlıyordum. İşte bu şiirde orada gelişigüzel yazdığım son şiirim olmuştu. bugün bir veda yazısı yazmıştım. Antoloji.com'da sadece burada şiirlerimi, öykülerimi, yazılarımı yayınlamayı düşünüyorum. Bu sitede kendimi daha güvende ve rahat hissettiğim için. Onlarda bana çok katlandılar buradan da onlara bir kez daha teşekkür ediyorum...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!