1952 - Mechul (hos geldi sefa geldi)
Şiirde kendini arar Şair.
Düşleri doğaya saçılmış.
Arar durur şiirinde kendini.
Elbette bir gün saçılanları bulur ve toplar.
Ah ahhh şair olmak.
Duygularda da ne kadar darma dağınıklık.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
kaleminize sağlık..
şiirinizi okumakdan haz duydum
saf ve temiz yazılımlı
abartısız okuruna güzel bir sunu
çok hoş olmuş
yüreğine sağlık kalemin hiç susmasın
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta