sokakta yürürken bir kaldırım taşında
diyorum ki bunun üzerinden onunla geçtik
gecenin mehtabında uyandığımda
hep etrafımda onu görüyorum
artık sorgusuz ve de sualsiz bir varlık
ama diyorum ki olmasın
belki de en güzelini yazacaktım
bütün yazdıklarımın
kim bilir en güzel kelimelerle
hepsini anlatacaktım bir bir
bütün kullandıklarım içinde
en güzelini seçip ayıracaktım
Bir Yaprak Düşüyor Uzaklarda
İçinde Ben de Varım
Düşüyor Yalnızlığına Sıyrılırken
Kurumuş Bir Yaşam Misali
ben masallardaki dev
kaf dağlarında
sen sırma saçlı peri kızı
göl kenarında
hani bin yılda bir karşılaşır insanlar
kırık aynalar arkasında
bir adam var ağlayan
yüreği kurtulamamış
dağılmaktan
ya fırtına tufan maçakızı
bir esmer cadı keser yollarımızı
belki de sadece kader
gönlüm bel bağlar uzayan yollara
bekler de bekler
anka kuşundan haber
hala anlamış değilim
ben neyim niye böyleyim
sessiz ağırlıklarımda
büyüdü gitti herşeyim
anlaşılmış da değilim
belki anlatmadım
önce bir resimdi hayal ufkunda çizip şekil verdiğin
sonra bir şiirdi hüzünlü mısralara yüklediğin
bir şarkı oldu bazen dudaklarından eksilmek nedir bilmeyen
bir ışıktı belki de
karanlık gecelerin ürkütücü siyahlığını yok eden
etrafım yaya biçare gidiyor
hepsi de yalnızlığıyla beraber
ta ki yetişebilmek için kervana
tüm susamışlığını koruyarak büyüyorlar
ardında kalan sarp duyguyu hesaba koymadan
bütünlüğüyle kuru bir yamaca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!