Şairim, şairim.. Şiiri - Sami Arlan

Karşında ne kadar paramparça olsam da,
Seni asla affedemeyeceğimi bilsem de,
Hep rüyama bekledim seni
Sesin ve cümlelerin delik deşik ediyordu
Çünkü kalbimi güzeller güzelim.

Belki onları rüyamda söylersen yüzüme,
Acıtmaz dedim, senden nefret etmem gerekirken,
Yapamadım, yine her gece uyumadan önce
En son seni düşündüm, her şey kararırken,
Bilincim benden kaçıp giderken
Sadece sen vardın orda, hiç gelmedin rüyama.

Belki haftalarca bekledim ama gelmedin
Bir gece zihnimin içinde sesin yankılandı,
Şairim diye bağırıyordun bana
Ama karanlıktı, seni göremedim
Sadece defalarca bağırdığını duydum,
Şairim, şairim, şairim, sonrası?
O gecenin mis kokan sabahına
Attığın mesajların sesiyle uyandım
Rüyamda geldin hem de gerçek hayatta,
Aynı anda, şimdi buna sadece
Tesadüf deyip geçmek mi gerek?
Neden bunca zaman atmadın o mesajı da,
Rüyama girdiğin gecenin sabahı attın?