Şairim Ben,Şair...

Anne ben büyüdüm,şairim şair
Elime oyuncak verip geçiştiremeszin acılarımı
Yarınlarımı hayallerle süsleyemezsin artık
Haklısın çok hayal kurardım önceden
Ama hepsi bir,bir kaydı
Gözlerimin boşluğuna doğru,birer yıldız gibi
Hani hep kızardın yaşın ufak anlamazsın derdin sevmekten
Dinlemedim,sevdim
Daha on beşimdeydim,sevdiğimi toprağa verdiğimde
Bir hamal gibi sırtlayıp sevgimi tek başıma
Bu günlere getirdim…
Ara sıra ağır gelir dizlerimin üstüne çökerdim,çaresizdim
Yaşım ufaktı,acım taze
Hayır anne,isyan değil dua ederdim öğrettiğin gibi
Yüreğim bükerken boynunu bir gül gibi
Başım hep dikti…
Yaşım ufaktı,acım taze
Yılmadım,usanmadım acımın tohumunu ektim toprağa
Ve yeşersin umutlarım,yaşasın anılarım diye
Her gece göz yaşımla besledim.
Geçmiş zaman çarkına sokup kalemimi
Kağıda sakladım neyim varsa geçmişe dair
Dedim ya anne,istediğin gibi mühendis değil
Şairim ben,şair…

Yapma Allah aşkına anne bu süt ne?
Ben artık çocukluk çağını geçtim
Daha on sekiz yaşındasın deyip durma
Ben on sekiz bin acıyı her gün sırtımda çektim
Anne işim var şiir yazmam lazım
Lütfen anla beni anne,ben şairliği seçtim
Sevdiğimi on beşimde yitirdim
Hayata tutunmayı bitirmedim ama,
Bir kağıt bir kalemle bu hale geldim
Anne hadi git yemeğini yap
Okşama beyaz saçlarımı,ben o çağı geçtim
Şişem şiir,denizler şişe,sevdiğim gül bekler mezarına
Neden gözlerim hep doludur dünyaya biliyormusun
Neden ölüme daha yakın bir yerdeyim
Hayatım romana sığmaz,çok denedi kaderim
Anne ben büyüdüm,şairim şair
Elime oyuncak verip geçiştiremeszin acılarımı
Yarınlarımı hayallerle süsleyemezsin artık
Haklısın çok hayal kurardım önceden
Ama hepsi bir,bir kaydı
Gözlerimin boşluğuna doğru,birer yıldız gibi
Hani hep kızardın yaşın ufak anlamazsın derdin sevmekten
Dinlemedim,sevdim
Daha on beşimdeydim,sevdiğimi toprağa verdiğimde
Bir hamal gibi sırtlayıp sevgimi tek başıma
Bu günlere getirdim…
Ara sıra ağır gelir dizlerimin üstüne çökerdim,çaresizdim
Yaşım ufaktı,acım taze
Hayır anne,isyan değil dua ederdim öğrettiğin gibi
Yüreğim bükerken boynunu bir gül gibi
Başım hep dikti…
Yaşım ufaktı,acım taze
Yılmadım,usanmadım acımın tohumunu ektim toprağa
Ve yeşersin umutlarım,yaşasın anılarım diye
Her gece göz yaşımla besledim.
Geçmiş zaman çarkına sokup kalemimi
Kağıda sakladım neyim varsa geçmişe dair
Dedim ya anne,istediğin gibi mühendis değil
Şairim ben,şair…

Yapma Allah aşkına anne bu süt ne?
Ben artık çocukluk çağını geçtim
Daha on sekiz yaşındasın deyip durma
Ben on sekiz bin acıyı her gün sırtımda çektim
Anne işim var şiir yazmam lazım
Lütfen anla beni anne,ben şairliği seçtim
Sevdiğimi on beşimde yitirdim
Hayata tutunmayı bitirmedim ama,
Bir kağıt bir kalemle bu hale geldim
Anne hadi git yemeğini yap
Okşama beyaz saçlarımı,ben o çağı geçtim
Şişem şiir,denizler şişe,sevdiğim gül bekler mezarına
Neden gözlerim hep doludur dünyaya biliyormusun
Neden ölüme daha yakın bir yerdeyim
Hayatım romana sığmaz,çok denedi kaderim
Bu yüzden hep şiirlerde saklıdır sözlerim
Şairler piyadesidir hayat ordusunun anne
En öndedir acıların karşısında,dimdik
Bırak bana masal anlatmayı,ben şairim şair
Getir iğne ipliği de paramparça yüreğimi dik…