Şairim Şiiri - Hamiş Mustafa

Sen hayatları anlatırken,
Hüzünlü,hüzünlü yaşarken,
Ölenlere savaşlara üzülürken,
Dünya yavaş,yavaş yıkılırken,
Sen anlatın bunları şairim.

Gün gelir kahramanları anlatın,
Geşmişteği yiğitleri hatırlatın,
Devletleri,devletlerine katanları yaşatın,
Uykuya dalmışları uyandırın,
Sen anlatın bunları şairim.

Ezilen fakir fukaranın umudu olun,
Sonsuza dek gider yolun,
Olmaz hiç kimseden korkun,
Cahillerden olur farkın,
Sen anlatın bunları şairim.

Yazmakla yaprakları bitmez defterin,
Cesur olur kalemin,
Bülbül gibi söyler namelerin,
Hiç bitmez çalar sazların,
Sen anlatın bunları şairim.

Korkulu rüyalarısın sen haksızların,
Bunları şiirlerinde söylersin,
Kimselere boyun eğmezsin,
Ömür boyu yazarsın,
Sen anlatın bunları şairim.

Yaşayan herşey sende umuttur,
Gökyüzünde yağmur yağdıran buluttur,
Kümeleşen insanların saman yoludur
Denizlerden çıkan sizlerin dumanıdır,
Sen anlatın bunları şairim.

Senin baktığın herşey güzeldir,
Dünyaya gelmeden ettiğin yemindir,
Ağzından çıkan kelimelerdir
Yazıp söylemek şereftir,
Sen anlatın bunları şairim.

Mustafa şairlerin kardeşidir,
Bu insanların hepsi aydındır,
Yaşanan olaylar kanıttır,
Okuduğumuz şiirler gerçektir,
Sen anlatın bunları şairim.