Şairim Şiiri - Fikret Kuşçuoğlu

Ben şairim,
Sanma ki, aşkı yaşarım sadece
Oysa aşkı yaşatan benim.

Ta Uganda’da,
Sudan’da bir çocuk ölse açlıktan
Dökülür elim ayağım, tutulur dilim
İnsanlığımdan utanır, bir daha ölürüm.
Sıtmalı, zatürreeli çocuklar yükseltir ateşimi,

Bağdatlı Halit’in kıpkızıl yüzünü,
Filistinli Yaser’in boş bakışlarını, yitik umutlarını,
Darfur’lu Hasan’ın açıkgözlerini unutamam.
Nerde bir sokak çocuğu görsem,
Utancımdan ölürüm, inan ki kahrolurum

Boyacı çocuk,
Beynime vurur fırçasını
Ağır işçi çocuklar,
Taş bağlar yüreğime,
Tornacı çırağı çekici kalbime vurur,
Çöpten geçinen çocuklar acıtır içimi.

Kan davasında bir hiç uğruna
Göğsünden vurulan benim,
Şehit benim,
Eli ayağı budanan gazi benim,
Töre cinayetine kurban edilen genç kız benim,
Hastane odasında kurşunlanan Güldünya benim,
Diri diri toprağa gömülen Medine benim,
Başı kesilen Münevver de benim,

Ben şairim,
Suskunların, barışın, dostluğun,
Halkın, fakir fukaranın
Sosyal yaraların, insanlığın diliyim.