Şairi Meçhul 3 Şiiri - Muhammed Leyla

Son öykü bu, son masal,
Ya karnaval, ya da karnaval sanılan bir martaval,
Gökte uçan kuşlar, martı kılığındaki kargalar,
Benim hayatımı ellerimden aldılar.

Faili meçhulün tekiyim, hafif serseri,
Kimim bilinmez, bu bir şiir mi?
Düşen yaprak taneleri, düşüncelerim,
Ben tüm bunları düşünce dedim!

Neden elimden tutan biri yok?
Şu çocuk ne yapıyor böyle diyen biri neden yok?
Öğüt veren biri neden yok? Bu "yok"lar neden çok?
Bu "çok"lar neden yok? Yahu neden yok?!

Bir şaheser mi lazım? O benim işim değil,
Yükselen hayatlara bakıp eğil geçmişim eğil!
Ya da dik dur, istersen kafanı da kaldır,
Seni sevmeyenlere sevginle saldır....

Ne güzel sözler bunlar, ya da değiller,
Kendimi avutuyorum bir hiçliğin ortasında,
Yüzlükler değil onluklar dünyasında,
Ölenler değil sonsuzlar rüyamızda....

Bu şiirin de bir konusu yok, diğerleri gibi,
Her dörtlük bir diğerinden bağımsız gibi,
Her dörtlük bir diğerinden bağımsız tabii,
Yalnızlığın özeti, bu cümlelerim.

Acındırmıyorum kendimi ve kafamı kaldırmıyorum,
Seni seviyorum, ve inan kandırmıyorum,
Gitmeseydin keşke, 10 yıldan çok oldu,
Benim yaşım 16, bu gerçeği kaldıramıyorum!

Kalbim şimdi pare pare,
Yok ki kardeş buna çare,
Sonumuz olacak ya vuslat,
Ya da pek acı bir hasret.

Ağzımda yaram, yaralarım haram,
Günahlarım çoğaldı, pes ediyorum tamam!
Bırakın yahu beni! Yok olmak istiyorum!
Bir ses gelir: "Söyleme öyle, aman!"

Neden yahu neden? Yaşanır mı "yahu"larla?
Yaşanır mı söylesene şeytan gözlü ahularla?
Hayatım oluşuyor ahırlar ve kahırlardan,
Beni kurtarın lütfen şu sahtekâr martılardan!

Karamsar mıyım, bir simsar mıyım?
Beyazı çok seviyorum ama siyahlarlayım,
En güzel doğruların senin, yalanlarladır,
İnan ki, ALLAH, serin yananlarladır.

Bu kadar, bu işin bu kadarı kâfi....
Yaşıyoruz öyle, rüzgâr gibi, hafif....
Faili meçhulün teki, hafif serseri....
Düşen zakkum taneleri, benim hakkım, değil mi?