Bir takvim yaprağında asılıp kaldı zaman.
Gittin diye bükmekte boynunu koca şehir.
Hasretin başköşede hayat hanesi virân.
Yaşamak bir heyûla her nefes sanki zehir…
Sanma ki yollarını bekleyen yalnız benim.
Kaldırımlar gölgemin kollarından tutuyor.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta