Zor soruydu,
Bir şair bulmuşken sorayım denilecek cinsten,
Ama şairi köşeye sıkıştırdığını bilmeden.
Fesatlığın safiyaneye çalan renginde,
Zor, karmaşık, çetin ve bir hayli ahenkte…
Ya cevabı ya da tek bir cevabı yok bunun.
Şiir; kimseye diyemediklerim miydi?
“Çoğu zaman değil ama bazen de öyle”
Kaçamak cevap şaire yakışsa,
İşte aynen derdim böyle…
Şeffaflık yakışır ince bir ruha,
Şiir; kimseye diyemedikleri değil,
kendine bile diyemedikleridir.
sessiz ölür şair, sessiz haykırır,
ve sessiz savaşır, kaleminde tonlarca mermiyle…
Kayıt Tarihi : 2.11.2015 16:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)