Hep şairler siz aynı mısınız?
Niye hep hüzün,
Hep ayrılık yazarsınız?
Yazmayın ne olur artık şairler,
Umutlar bırakın yeşersin,
Sevenleri kavuşturun mısralarınızda.
Yoksa bizler sizi,
Yazmamaya mahkum edeceğiz.
Günah bizden gitti.
Bunu siz istediniz;
Artık kırıldı kaleminiz.
Kalem biziz, bizim yüreğimiz.
Artık biz yüreğimizden sızan,
Sevgiyle yazacağız hayallerimizi.
İşte bir otobüs gelen ilerden.
Vuslat vakti hayaller için.
Karışma bırak, şair,
Umutlar filizlensin.
İşte, süzülerek geldi,
Durdu otobüs önümüzde.
Gözler aramakta ümitlerini,
Evet işte beklenen güzel geldi.
Şair dur. Sen karışma.
Biz kavuşturacağız artık sevenleri,
Yüreklerdeki yangını söndüreceğiz.
Yılların susamışlığına, su serpeceğiz.
Dindireceğiz acıyı,
Hasreti bitireceğiz.
Doysun sevgiye ruhlar,
Dinsin artık bedenler.
Ruhlar ersin huzura.
Bitsin artık hasret, özlem.
Ağlamaya hazır gözlerimiz,
Serbestsiniz artık,
Açın musluklarınızı,
Ama bu kez sevinçten.
Kayıt Tarihi : 25.12.2008 21:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Tulganer](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/25/saire-sitem-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!