Uykularından bir türlü uyanılamayan
hummalı bir hülyanın,
sen onu bıraksan da
onun seni bırakmadığı rutin nöbetleriydi
bu saçı uzun, aklı toy şiir sancısı...
Parmaklarının ucuna basarak
gövdelenen sözcüklerin,
dili kamaştıran bir kadın s/ezgisinde
kor sıcağı
alev dilli titreyişiydi
yer yüzünün saklı zamanlarında
tatlıya dönüşen acısı...
Emin ellerde usul usul sızsın dizeler...
Ne mühür dudakların açılmasına yasa gerek,
ne ruhun izinsiz uçuşlarında
davetsiz yıldızlara yataklık etsin gözlerin karası...
Heeeyyyttt!
Bu dişi kokuşlu bir şaire narası...
Ne yapsın?
Zamanın tekinsiz boşluğunda
gölgesiz ilerlerken
kirli meraklarla
hiç bir zaman olmadı ki arası...MD
Kayıt Tarihi : 19.8.2011 01:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminiz hep yazsın.
TÜM YORUMLAR (1)