Şaire Haktir İki Şiiri - Teyfik Abanoz

Saire haktir iki...

Şairler iki kere ağlar
Bir sercenin cansiz vucudu
Düşse tabiatin gogsune
İki kere aglar sair

Bir yetimin gozyaslari
Iki kere yikar sairin vicdaninini
Iki kere yetim kalir

Ayrilan iki sevgili gorse
O iki kere yıkılır
Bir enkaz bedeninde
Digeri misralarinda
Sairler iki kere ayrilir
Kolay olmaz
Aciysa iki kati
Gozyasiysa carpi iki...

Aşksa iki kere asik olur sair
Birini yuregine hapseder
Digerini kalemine
Biri gitse
Biri kalir
Biri bitse
Biri büyür
Sairler iki kere asik olur
Kalem kirilir
Yurek kanar
Ask yerinde durur...

Olum iki koldan gelir saire
Ecel terleri doken misralar
Acilar icinde teslim ederken ruhlarini
Sair coktan ölmüştür
Iki kere kefenlerler sairi sayfalara
Iki kere defnederler...

Saire haktir iki...
Yoklugunda,
Iki kere aglar
Iki kere yetim kalir
Ayriligi iki kez tadar
Asksa iki yerde yasar
Ölum kapinin tokmagini
Iki kere calar
Sevgili iki kez cignerde gecer.
Şaire haktir iki...

Şairler iki kere ölür...
Birinde kalp durur nefes söner
Digerinde misralari küser
Gercek ölüm ikincisinde dem bulur...

Şaire haktir iki...