Şairden... Şiirden... Sıfırlı Kalandan...

...01.
Şair mi, et ile kemik arasında bir avuç yürektir.
Şiir mi, o yazılmaz ki, yazdıranı sayısızdır..!

...02.
Yazılırken çok cimridir; okunurken cömerttir:
Düşündürür, yerindirir, kızdırır, güldürür...
dudak ısırtır, güdü ve bilinç pazarında gezinerek
doğumlu doğanın evrensel barışına davet eder.

...03.
Bir şairin iki dünyası yoktur, onun dünyası aşktır.
Ancak dünyasına sadık olan şair,
bedelini ödeyerek şair yaşamını tadabilir.

...04.
Yaşamsal akış düzleminde ilerleme ve toplumsal
kurtuluş adına üretilen gülpembe söylemlerle;
ya yığınlarla birlikte uyutulmak ya da karşı
bir duruşla, tek başına da olsa, ifadenin zengin
örgüsünde, özel ve basit yaşamı kırdırmak...

...05.
Şair, şiirin dilinden şairse kırılmaya örgülenir.

...06.
Işıksal kırılması şairin, büyük insanlığın mutlu
geleceğine uzanmasıdır.

Güldestan Gibi, toplu şiirler, 2.baskı