Minik kuşun biri, kanatları ışıl ışıl kuşa, bir sır fısıldar!
Sırrı işiten kuş heyecanlanır ve bülbüle koşar…
- Pardon bayım!
- Ben mi?
- Evet… Evet siz.
- Buyurun madam.
- Duyduğuma göre şairmişsiniz!
- Yo! Yanlış anlamışsınız.
Ben yalnızca, yürek emekçisiyim.
- Orasını bilmem ben. Bana öyle söylediler.
Adam tebessüm eder. Bayan da sözlerine devam…
- Hem de bana, hafiften yanıkmışsınız!
Merak ettim sizi, nefesinizi, yüreğinizi!
‘’Seni seviyorum’’ demeden, şairce
Nasıl dillendirirsiniz, bana olan hislerinizi?
- Bakın madam,
Şimdi ben de merak ettim, ortak gevezemizi!
- Siz sualime yanıt verin. İşitmek istemiyorum gevelemenizi!
Belki o zaman ele veririm; Önce göreyim bir cesaretinizi…
- Başlıyorum o halde madam, madem aldım icazetinizi!
İçimde kanat çırpınışlarını duyumsadıkça,
Ruhum gıdıklanıyor. Gülümsüyorum…
- Eeee! Hepsi bu mu?
- Ve… Seni gagandan öpüyorum, kalbimin kuşu!
Antakya, 05 Aralık 2020
Ali Özkan Asafoğulları
Kayıt Tarihi : 5.12.2020 23:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!