Alışmaya alışmak mı insanın yegâne çaresizliği?
Temizledim gönlümün çöplüğündeki leşleri.
Kollarının arasına alsan da yaşamın tınısını duysam...
Tenim sensizlik kokuyor buram buram.
Sevilmek çiçeğin Güneş'e gülümsemesi gibi hisli.
Sevmek gökyüzünün Ay'a aşkını döktüğü şairane şiiri.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta