eline verilen güllerin dikenleri batacak
her seferinde canın yanacak
güneşe bakamıyacaksın; seni yakacak
geceleri üşüyeceksin; ışıkların sönecek
ve o zaman anlayacaksın sevgi'nin ne olduğunu
Korkutuyor bu sessizlik beni
Alışmak istemiyorum sessizliğe
Ürkütüyor beni karanlık
Ellerim titriyor boğuluyorum sessizlik içinde
Bu sessizliği yırtarcasına
ey uzak uzak baktığım
göz göze gelmeden
saçını okşamadan
sesini duymadan sevdiğim sevgilim
senle bir cümleyi paylaşmadan
sana yüreğimden gelen,
bir kara sevda gibi,
uzaktan bir sevgili gibi,
yeni filizlenen tomurcuk gibi,
ayışığının gökyüzünü büyülediği gibi,
geliyorum
Bir kıvılcım aydınlatır bu karanlık dünyamı
Görmediğim herşeyi görürüm hemen
Bir anda farketmediklerimi farkederim
Güzel yüreklerde bir kıvılcım alevini
Bu gün tek başıma sahildeydim
Tek başıma denizi seyrettim
Rüzgarın ve dalgaların sesini dinledim
Martılara simit attım tek başıma
Belki iyi gelmişti bana mavi
Denizi izlemek,martılara simit atmak
Karanlık içinde kayboluyordum
Gece karanlığına o kadar alışmıştım ki
Kimselerle konuşmuyordum tek başımaydım
Senle geldi hayat! Senle geldi yaşam
ben ağladım kalem ağladı yine,
yine satırlara döktüm seni,
yine sığmadın satırlara,
sığdıramadın seni yine satırlara,
Seni düşümdüm yine bu gece
Anladım geçmiyor sensiz gece
Yokluğunun acısını çekerim
Her gece
Yüreğimin ortasında
Öyle bir sancı varki
sana yakışmıyor hüzünlenmek
yakışmıyor ağlamak
yakışmıyor karalara bağlamak
etrafına bak aç gözlerini
hüzünlenme artık
bak ben geliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!