-Şair Yürekler... Şiiri - Gürsel Güveloğlu

Nerden çıkıp gelse ilham treni,
Hemen öne biner şair yürekler.
Gezer kalem kalem öter sireni,
Ordan kalbe iner şair yürekler.

Duygu sökük sökük gezer derinde,
Boynu bükük bükük Ferhat Şirin de,
Kara sevda olur günün birinde,
Bazen susuz yanar sair yürekler.

Saygı tutuşturur erdem gelince,
Gönül ateşlenir meyil verince,
Şafak yangınları kalbe erince,
Gerçek aşka siner şair yürekler.

Yarden koku alır seher yelinde,
Siyah kemer olur ince belinde,
Yanık sevda kokan sazın telinde,
Sanki sessiz pınar şair yürekler.

Ceylan gözlerinde yayı görürler,
Sevda denizinde ayı görürler,
Bir gün çeker gider vayı görürler,
Rabbı çokça anar şair yürekler.

Öter bülbül gibi gülün dalında,
Hasret rüzgarları kurur alında,
Dostun sofrasında,sohbet balında,
Düşü cennet sanar şair yürekler.

Gürsel köprüleri yola koyunca,
Tılsım ilham biter, yare doyunca,
Arsız saka gibi ömür boyunca,
Daldan dala konar şair yürekler.

(12 Aralık 2006-Kadirli)