Şair Yüreği Şiiri - Süleyman Bektaş

ŞAİR YÜREĞİ

Bir şairin yüreğinde,
Tükenmez sevda izleri.
Okyanuslardan derin gönlünde,
Taşır tüm zenginlikleri.
Yanar durur derinden.
Sevda ateşidir işte bu.
Gün olur ağlar sessiz.
Gün olur taşar seller gibi.
Gün olur şakır bülbüller gibi.
Bazen bir türkü söyler.
Kırık sazın telinden,
Bazen de sitem eder.
Bazen nazlıdır, mevsimi bahar.
Bazen de yazdır, kızgın güneştir.
Kıvılcım saçar, anızlar yakar.
Bazen gül olur has bahçe de,
Yârin bağında açar.
Boran olsa da bazen şakakları,
Donmaz kuzey ırmakları.
Nazlı, nazlı derinden,
Yârin gönlüne akar.
Dost meclisinde, özgür gündem,
Kalemler çekilir kınından.
Söz konusu olunca vatan,
Ağlayanla ağlar, gülenle güler.
Dert ortağıdır garibin.
Bağrı yanık cura sazıyla,
Taşır gam yükünü uzaklara.
Dağında, yaylasında, ovasında,
Her karışta izi vardır.
Nadiren ibret alınsa da,
Her kürsüde sözü vardır.
Sultana kaftan olmasa da,
Her tarakta bezi vardır.
Şairim der, bir Çağdaşi vardır.
İlerlemiş yaşı vardır.
Geç kaldığın bilmez garip,
Birde şiir kitabı vardır.
“Aşk Çerçeveye Sığmaz”
Şair de, ömrüne sığmaz.
Zahir ateşi vardır.
O yazmaya devam eder.
Her baharın kışı vardır.
Olsun kışın da güneşi vardır.
Her yaşın şiir aşkı vardır.
Aşkını O yâre söyler.
Dağlara taşlara söyler.
Ummana, balıklara söyler.
Dallarda kuşlara söyler.
Arife, insana söyler.
Şair yüreği işte bu,
Kalem tutan dostlara söyler.

Süleyman Bektaş
(Çağdaşi)