Şair Yüreği Şiiri - Emin Zeybek

Bayram olur her günü, son bulunca hasreti,
Sımsıcak bir bakışla, değişir tüm haleti,
Aşk ile yola bakıp, sevgiliye vuslatı,
Bekleyen gönüllere, “yar”dır şair yüreği.

Her mevsim fırtınalı, denizler gibi taşan,
Söylediği sözlere, bazen kendi de şaşan,
Rengârenk bahçelere, bir gül gibi yakışan,
Sevdalı bülbüllere, “kur”dur şair yüreği.

Bekleyen varsa eğer, sonu gelmez yollara,
Her mevsim çiçeklenip, bahar kokan dallara,
Gönülden sevda ile açılan tüm kollara,
Uzatarak elleri, “hür”dür şair yüreği.

Gönlünü açanları, hicranlara gark edip,
İlhamdan kaynaklanan, iltifata lütfedip,
Kendini bulunmaz bir Hint kumaşı zannedip,
Naz eden güzellere, “zor”dur şair yüreği.

Hayalinde arzular, bir çift sevdalı gözü,
Masum edayla süzer, ışıltılı her yüzü,
Gönülleri mest eden, canana sevgi sözü,
Fısıldayan dillere, “pür”dür şair yüreği.

Maziyi canlandıran, bir umudun hissiyle,
Yeniden alevlenir, sevgilinin sesiyle,
Ateşi sönse bile, yârin aşk nefesiyle,
Üflediği küllere, “har”dır şair yüreği.