Ben sensizliğin isyanlarında,
Sen kimbilir hangi düşüncelerde.
Ellerim ellerine muhtaçken,
İçimi ısıtan gözlerin nerde.
Her gece ağlarken yalnızlığa,
Hayallerimden çıkıp gerçekleşmelisin.
Sana kalbimi veriyorum.
Sana emanet gözlerim.
Yaşamamı istiyorsan, sen nefes almalısın.
Susadıysam aşka, sevgini sermelisin.
Üşüyorsam, sarmalısın bedenimi.
Karanlık gecemde güneşim,
Bu sabah yine sensiz uyandım
Gözlerim yine sensizliğe ağlamıştı geceden
Ve sen yine yoktun
Yine anlamamıştın yaşlarımın sebebini
Ve sen yine sevmiyordun beni
Ve ben hala senle doluydum...
Aşkım sarmalı seni varlığımda...
Yokluğumda acı çekmelisin...
Kalsam da, gitsem de
Her an hissetmelisin beni yüreğinde! ! !
Seni bekledim tüm gece –güneş gibi
Yalnızlığıma sarıldım –sen yoksun diye
Yıldızlara baktım doya doya –gözlerin misali
Geceyi dinledim –sen gibi
Bitti yüreğim!
O hiç bitmeyecek sandığın rüya,
O hep seveceğini söyleyen gözler; yok artık
Her daim tutacak eller, ellerin oldu.
Sen yine kendinle kaldın,
Yine yüreğinde sevdanla.
Ben senin dünyanda;
Senin duygularının eseri.
Sen benim bahçemde;
Hiç solmayan çiçek.
Ben senin gecende ışıldayan yıldız;
Sen benim gecemde sonsuz güneş.
Bir ömür yaşamayacağız bitanem
Hemen şimdi gelmelisin bana
Yalansız, tek bir senle gelmelisin
İçinde tek bir geçmiş olmamalı
Aklında tek bir gelecek taşımamalısın
Ya şimdi benim olmalısın
Her gülüşün bir hüznüm
Her bakışın bir yanışım
Her seslenişin bir parçam
Her elvedan bir ölümüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!