Sanat olamlı yaşamak
Her gün aynı sahnede
Aynı rutin melodiyle
Hayata aşık rolü oynamak
Sanat olmalı adı hayatın
Mutlaka sanat
Sen benim mutluluğumu çaldın
Bir aşk evliliğimi yapıp
Mutlu olacaktım
Bu yaştan sonra şimdi ben
Nasıl aşkı yakalacağım
Seni kaç üçyüzaltmışbeş günde unutacağım
Seni unuttum sanma,
Unutmadım, unutmamam asla,
Şu uçup giden yıllara bakıp da,
Araya zaman kavramını sokma
Zaman seni unutturamaz bana
Unutmadığımı unutma...
Askıdayım
Hazır, amade...
Ölçülerim sadece senin,
Sadece senin boyutuna göre...
Hepimizin hayatı düş
Biraz var belki düşünüş
Hani nerde yapış, iş
Düşüne düşüne hep düş
Yüzde kalmadı gülüş
Düşlerin sonu hep çöküş
İki satırlık bir yazıydın,
Her defasında başlayıp yarım bıraktığım,
Belki üç kuruşluk yalancıydın,
Bir türlü anlayamadığım.
Bir akşam, ararım seni deyip gittin,
Ne olur aksın, durmasın zaman,
Ne çıkar?
Çizilsin yüzüm, başım görünmesin aktan,
Alacağımı almışsam zamandan
Yersizdir geçmesin diye yakınmam.
Dün geçti şükür
Bu gün yaşıyorum
Ya yarın!
Yarınlar ne olacak
Dün acılar çoktu
Bitti şükür!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!