Şair ve Sonbahar Şiiri - Faruk Uysal

artık parklar bitti
o katılık haritaları kaplamak üzere
seni de bir mevsim sanırlar sonbahar
ne kendisi ne başkası olan bir mevsim

bulutlar gergin kaslarıyla göründü
çatılar aktarıldı sobalar silindi
yüreğimizin sıcak kalan yerleri de
en son kesilip atıldı

seni de bir mevsim sanırlar sonbahar
dilleri alüminyum bulaşığı çocuklar dahi bilir
senin beyaz şemsiyen yok
kırlangıçlar kurbağalar yılanlar
evet vicdanımızın sıcak yüzlü yılanları şimdi yok
rüzgar çılgın bir müziği tutuşturuyor saçlarıma
artık katlanılması gereken insandır
insandır kendini kendi gövdesine demirleyen

beni de bir adam sanırlar sonbahar
ne kendisi ne başkası olan bir adam