Sözcüklerin maharetli işçisi şair; binlerce yıılık kültürel birikimimize, yetmedi dünya kültürüne vakıf olmak, bu kültürü anlamak, anlamlandırmak, ona yeniden hayat vermek; yaradanı ve yaradılanı, her ne varsa alemde his dünyasında özümsemek, bütün bunları ve daha fazlasını yaşayan bir dille ifade etmek iddiasıyla yola çıkan bir yüce gönüldür çoğu zaman; kimileyin de sadece sözcüklerin ironisinde, seslerin tınısında kaybolup gidendir.Kaldı ki şairin portresini oluşturabilmek için öncelikle ürettiği şeyin; yani şiirin ne olduğu ya da olması gerektiği üzerinde de durmak icap eder...
Klasik anlamda şiir; ses, tema ve biçem üçlemesidir...Dönem dönem önem sıraları değişse de şiir, kulağa hoş gelen seslerle belli bir tema etrafında ve belli bir biçem çerçevesinde(ahenk unsurları ve şekil özellikleri olan) yazılardır...Şiirle ilgili birbirinden farklı onlarca tanım bulmak mümkündür. Her dönem ve her edebi akım kendi şiir anlayışını ortaya koymuş, bu da yetmez gibi farklı kültürler, farklı siyasal yapılar şiiri kendilerince tanımlamışlardır.Kimi anlayışlarda şiir bir araç olurken kimilerince de amaç olmuştur. Bu bağlamda; şiir ve onu yazan şair bir misyon üstlenmeli midir; şiir, bir görüşün, inanışın sesi mi olmalıdır,en azından toplumsal fayda ilkesine hizmet etmeli midir; yoksa şiir salt şiir mi olmalıdır?
Faydacılık ilkesini benimseyen şairler, şiirlerini kimi inanışlara, kimi ideolojilere, yaşam algılayışlarına dayandırmışlardır.Şiir onlar için bir araç olmuştur.Şiir; öylesine güçlü bir araç ki ulusları kurtarmış, birleştirmiş,birlikte yaşama ideali aşılamış; ya da yeni bir inancın hükümranlığını sağlamış, gönülleri fethetmiştir.
Kimi zaman da şiir, kendini bir güzele adamış; onunla yanmış,yoğrulmuş, ağlamış...
Kimi zaman dağ başlarının boranı, yeşil bayırların çimeni, ağıp duran bulutların rengi; denizin, göğün mavisi olmuş...
Hangisi daha az insanî?
Hangi tarz şiiri yazan şairi yüceltip bir diğerini alçaltabiliriz? Elbetteki hiçbirini...O halde bu yazı kendini inkar mı ediyor? Hayır, sorun niçin yazıldığı ya da şairin hangi şiirsel algılayışa sahip olduğu değil; sorun her yazılanın şiir, her yazanın da şair olamayışından kaynaklanıyor...
Tamamını Oku
Kısacası yaşamı güzelleştiren yürekler... Anlamlandıran, hayatı daha yaşanır bir yer haline getiren seçkin insanlar Şairler....
yüce gönül?
bilemiyorum.
yüceltilmiş olan herşeyi sorgularken şair, kendi yüceliğine ne der? aşağılanmış olan her şeyi, yüz çevirilenleri, algılarken şair, yüceliğe ne der?
bilmiyorum.
insan kendini ifade edemezse ya delirir ya ölür. bunu biliyorum.
bir iddiası olan, ifade etmek için hiç bir araç bulamıyorsa kaşını gözünü oynatır, bunu biliyorum.
son olarak; şiirlerinizi beğeniyorum:-)
sevgiler, saygılar..
Yazınızı dikkatle okudum.Öncelikle emeğe teşekkürler.Fakat ben konuya biraz daha farklı bakmak istedim.Sizinde belirttiğiniz gibi şiir insana hastır ve şairde insandır.Şiir akımlarındada insani duruş farkılılığı kendini hissettiren bir olgudur.Yani yaşama bakış felsefesi ilintili bir durum.Ve yaşamın akışında nasıl bir felsefeyle konumlandığı şairin.Bilgi ve dil zenginliği gerektiren bir emek türevidir şiir.Bunu salt duygusal zeminde ele almak eskik bakış açısını yansıtır.Şöyleki aşık olmayan insan yoktur fakat ifade biçimi ve yaklaşım tarsız kişiyi farklılaştırır.Şairlerde bu şekilde farklıklaşır diye düşünüyorum.Bu işin bir boyutu.Diğper boyutu ise şiirin zman kavarmı içerisinde içerik ve biçim değiştirme olgusu tamamı ile üretim ilişkilerinin edebi ifadeye yansımasından başka bir şey değildir.Bu noktada farklılaşma ise bu alt yapıyı idrak etme ve işleme biçimi ile farklılaşmaktadır.Özetle yazınıza muhalif olmaksızın bu konuya da değinmek istedim.Yani felsefi açıdan bakma zorunluluğu var günümüzde şiire yaklaşım biçiminde.
Konuyu tekrar düşünme mizi sağlayan ve aydınlatan yazınıza teşekkürler.
sevgi ve saygılarımla.
bu yazı ile ilgili görüşlerimi paylaşmak isterim tabii....
Yerinde bir yazı olmuş ve ben sorgulamaları her alanda gerekli görürüm...Şiir üzerinde konuşulup yazılabilmeli ki gelişsin.........
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta