Şiirler, şairin, çocuklarıdır
Duygulu hallerin, doruklarıdır
Sevdalı gözlerin, konuklarıdır
Sataşma olursa, şair üzülür.
Şiirin gözüne, bir çöp batarsa
Şairin kalbinde, delik açılır
Şiiri hor gören, biri çıkarsa
Bütün şairlerin, kaşı çatılır.
Şiiri ağlarsa, şair hıçkırır
Yavrusu dövülen, babaya döner
Söz atan sonunda, belki utanır
Bir şair kızarsa, aslana döner.
Şiir şairlerin, gönül evidir
Şair şiirini, gözü gibi korur
Kime yarar bir şiire sataşmak
Oysa her söz, kendi yerini korur.
Erol Güngör
(11.6.2009 tarihinde yazılmıştır)
Kayıt Tarihi : 17.7.2016 15:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
