Zaman sabaha yakın
Mecburiyetten tost ekmeğim düşük ısıda
Demlik kısık alevde.
İlk dem çayımı yudumlarken
Senli bir şiirim daha düştü işte sayfaya...
Sensizliği anlatması kolay
Yaşaması çok ama çok zor.
Dalıp gitmişim işte öylesine..
Ellerin,
Gözlerin,
Saçların,
Ve yüzün...
Seni, hangi zamanlarda aramalıyım
Deli dolu gençliğim demi?
Hoyratça harcadığım dünümde
Yoksa şimdiler demi?
Her şiirimde senden biraz daha uzaklaştığımı,
Yazıyor olsam bile
Aslında daha bir delice tutulduğumu hissediyorum...
Bazen çok komik oluyormuşum
Öyle diyorlar..!
....Ne zaman baksam alaycı bir gülümseme görüyorum.
Gözlerinde,Dudaklarında,Yüzlerinde.
Oysa bir bilseler..
Kendimden daha çok onların..
İçli bir ezgide
Duygulu bir şiirde
Gözlerine perdelenen
Yüreklerini acıtan
Aşklarını yazdığımı...
Kayıt Tarihi : 13.5.2010 09:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!