Şair ve ölüm... Şiiri - Mehmet Tunçer 1

Ah siz şairler,
Bir kez terk edilmeyin
Bir kez ihaneti yaşamayın
Hele birde yalnız kalmayın.
Hemen başlarsınız yazmaya…
Sanılır ki;
Tüm dünya acılarını siz çekersiniz
Kederler
Umutsuzluklar
Ve ne kadar olumsuzluk var ise dünyada
Sizin için yaratılmıştır.
Üstelik bulutlar sizin için ağlar
Gecede yıldızlar sizin için düşer
Şimşekler sizin için şavkır.
Açlıktan, sefaletten,
Afetlerden, yıkımlardan,
Savaşın orta yerinde kalmış,
Kan içinde yüzen halklardan,
Yavrusunu yitiren anne ve babadan
Yetim kalmış bebelerden
Kat be kat önemlidir
Yarım kalmış AŞKINIZ…
Ve yine siz;
Can terk ederken teni,
Aka kesmiş bir çift göze bakmasanız
Uzanan eli tutmasanız
Ölümün ne olduğunu bilmeseniz bile,
Her şiirinizin sonunda
Yalancıktan ne güzel ölürsünüz…

Ya sen derseniz;
BEN SADECE ŞİİR YAZARIM...