Bütün ışıklar kayıp, ay kararmış,
Gözler anlatmıyor artık eskileri,
Işıklar kalmamış evrende,
Göremiyor kimse sevgilileri.
Kokular kayıp, ad veren duyular bunak,
Koşacak bacaklar taşıyamıyor kimseyi,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta